επιμηχανώμαι

ἐπιμηχανῶμαι, -άομαι (Α)

1. επινοώ τεχνάσματα, παίρνω προφυλάξεις εναντίον κάποιου («καινὸν ἄλλο τι δεινὸν ἐπιμεμηχάνηται τῇ κακοδαίμονι»)

2. μηχανεύομαι επί πλέον.

[ΕΤΥΜΟΛ. < επί + μηχανώμαι «κατασκευάζω, επινοώ» (< μηχανή «επινόημα, δόλος»).